Eerder dit jaar kwam tenorsaxofonist James Brandon Lewis ook al langs in deze rubriek, toen met zijn album Eye Of I, waarop zowaar de ritmesectie van posthardcoreband Fugazi meedeed. Ja, die jazzcats zijn maar productief en de luisteraar profiteert. Zeker bij zulk talent als dit. For Mahalia, With Love is een logisch vervolg op Jesup Wagon uit 2021, toen ook met het Red Lily Quintet.
Mahalia is natuurlijk gospelkoningin Mahalia Jackson, en het repertoire laat zich raden. Prijs de Heer derhalve, gospelklassiekers Go Down Moses, Calvary, Swing Low, dat werk. Die stukken klinken als bronnenmateriaal dat altijd al bestaan heeft, en dat in de handen van Lewis weer uiterst actueel nieuw leven ingeblazen krijgt. Wie het werk van Albert Ayler – ook een tenorleeuw, maar dan al lang dood – een beetje kent, weet tot wat voor hemelbestormende muziek dat kan leiden. Ook heidenen en ongelovigen kunnen, mits in de juiste spirituele toestand (en het een hoeft het ander beslist niet uit te sluiten), ondersteboven raken van deze muziek. Die is misschien ingeblazen door het Woord, maar woorden (als in: zang) komen er verder niet aan te pas, dus kun je Lewis’ geloofsbeleving gerust op je eigen bestaan toepassen. Ook dankzij Lewis’ trouwe discipelen: cornettist Kirk Knuffke, drummer Chad Taylor, cellist Chris Hoffman en bovenal het anker: William Parker, de meest groovende aller freejazzbassisten.