Bandbaas en almachtige songwriter Serge Pizzorno verkeert namelijk in blakende vorm. Zijn teksten zijn nooit hogere poëzie geweest, maar het kenmerkende hedonisme van de herriemakers uit Leicester spat van For Crying Out Loud af – en dáár gaat het om. Als Meighan in opener Ill Ray (The King) ‘If I had it all, I’d be dead in a week’ zingt, is het geen opgave daar bezwete, biergooiende Engelse fans bij te denken. Rellen en stoer doen staat Kasabian gewoon heel goed. Tongue-in-cheek bravoure heeft ouderwets de overhand op het eerste deel van de plaat. Soms in de vorm van een groovy popsong als You’re In Love With A Psycho (‘And there’s nothing you can do about it’), soms ondergedompeld in ronkend gitaargeweld à la Twentyfourseven. Hét rockanthem van For Crying Out Loud is zonder twijfel Comeback Kid. Dat het nummer de FIFA 17-soundtrack haalde, kan niet anders met zo’n refrein: ‘Reap what you sow, comeback kid says hello / Here we stand, side by side, don’t let go’. En dat dan uit volle borst gezongen. Net over de helft van het album nemen de mannen even gas terug. In het ruim acht minuten durende Are You Looking For Action’ waant Pizzorno zich een discogod (is die sax een bewuste belediging van de goede smaak?), in All Through The Night kanaliseert hij zijn inner Liam Gallagher en Sixteen Blocks is een ietwat flauwe reggae-exercitie met veel ow ho’s. Gelukkig blaast Bless This Acid House met z’n typische punkrockriff het stof uit de groef en kun je je goed voorstellen hoe het meeschreeuwrefrein van Put Your Life On It straks uit duizenden keeltjes klinkt. De Kasabian-koek is nog láng niet op: For Crying Out Loud is het meest fun album dat de band ooit maakte.

For Crying Out Loud van Kasabian gratis thuis ontvangen, samen met de nieuwe Gorillaz? Neem dan nú een abonnement op ons prachtblad en word automatisch lid van Club OOR. Klik hier voor alle info!