Sanelisiwe Twisha staat al jaren op het punt van doorbreken. De Zuid-Afrikaanse artieste speelde afgelopen zomer nog op Glastonbury en werkte onder haar artiestennaam Moonchild Sanelly samen met Beyoncé, Gorillaz (tijdens hun project Song Machine) en haar gewraakte landgenoten van Die Antwoord, maar een successingle of echt hitalbum bleef vooralsnog uit.
Aan haar lef ligt het in ieder geval niet: ook op Sanelly’s derde langspeler Full Moon staan genoeg songs die op het eerste gehoor behoorlijk interessant klinken, maar op alle vlakken nog uitgewerkt mochten worden. Waar haar vorige plaat Phases een te lang dubbelalbum was, pakt ze het deze keer een stuk compacter aan, met Engelse songs met melodische touches in Sanelly’s moedertaal Xhosa. Het bijtende Gwara Gwara en het bijna atmosferische Boom zijn de beste voorbeelden van het door Sanelly uitgevonden genre dat ze ‘future-ghetto-funk’ noemt – en tegelijkertijd ook de enige songs waarop het haar écht lukt om de hoofdrol te grijpen. Nummers als Do My Dance, Scrambled Eggs en Big Booty verzanden in een rommelige productie en matige, quasi-body positive-teksten. Helaas, want zoals Sanelly zelf ooit zei: ‘It’s not the size of the booty, it’s the size of the attitude!’ Waarvan akte.
