Het zal je maar gebeuren als band: genoeg krijgen van je eigen muziek. Het overkwam The Gaslight Anthem. De vier hadden geen lol meer in optreden en wilden vooral niet langer die blue-collar rockgroep uit New Jersey zijn die uit de schaduw van Bruce Springsteen probeerde te komen. Frontman . . .
ABONNEE EN WIL JE VERDER LEZEN?
BEN JE NOG GEEN LID?
Nee, Get Hurt is het album van een man met een gebroken hart, zoals goed te horen in de verstilde titeltrack met jaren tachtig echo’s. ‘I keep my wounds without a bandage baby, as I come stumbling through the door / I spend my nights in this location, talking to spirits on the floor.’ Bovendien is dit het album waarop The Gaslight Anthem voorzichtig afscheid neemt van hun kenmerkende folkpunk. Eerste single Rollin’ And Tumblin’, Stray Paper en afsluiter Dark Place zijn klassieke Gaslight Anthem-tracks en hadden qua geluid zo op de vorige vier platen kunnen staan, maar verder gebeuren er veel nieuwe dingen. Direct in opener Stay Vicious valt op dat Fallon z’n stem op een andere manier gebruikt, 1000 Years is ondanks de donkere tekst een opbeurend, bijna vrolijk nummer en het gebruik van orgel en de tempowisselingen op Underneath The Ground zorgen voor een variatie die The Gaslight Anthem na vier albums met praktisch hetzelfde geluid wel kon gebruiken. Niet alles op Get Hurt blijft hangen, vooral de eerdergenoemde tracks met het ‘oude’ geluid zijn allemaal minder dan de beste tracks van de vorige platen, maar er valt genoeg te ontdekken. De ontwikkeling die Fallon als songwriter doormaakt (van Springsteen-adept naar Bon Iver- en Conor Oberst-fan) is zeer positief en Helter Skeleton en Red Violins behoren tot de beste liedjes die de vier ooit maakten. Een half gewaagde en bijna helemaal geslaagde zoektocht naar iets nieuws.
Op 15 november staat The Gaslight Anthem in de Heineken Music Hall. OOR is de trotse mediapartner in dit spektakel en daarom krijg je van ons een vrijkaartjes cadeau bij een abonnement.