En alsof dat nog niet genoeg is, blijkt Good Apollo, I’m Burning Star IV, Volume One: From Fear Through The Eyes Of Madness ook nog eens uit minstens zulke complexe materialen te bestaan als zijn twee voorgangers. De vraag is of het allemaal (live) nog wel te bevatten is. Zeker nu op het derde studioalbum veelvuldig gebruik is gemaakt van klassieke arrangementen en strijkers. Gelukkig maar dat de combinatie van progressieve rock in trouwe Rush-traditie, de doordachte emopop met Led Zeppelin- en metalwendingen en de mierzoete chipmunk-stem van zanger Claudio Sanchez voor het eerst in een wat soepelere vorm gegoten is. Zo kan het dus zomaar gebeuren dat openingstrack Always And Never (na het inleidende Keeping The Blade) van hitlengte is en zelfs hitpotentie heeft. Wat overigens voor meer tracks geldt. Pas tegen het einde van de plaat – vanaf vierluik The Willing Well – krijgt progressiviteit weer de overhand en zorgen de magistrale muzikaliteit van Coheed And Cambria en het prachtige conceptverhaal ervoor dat Good Apollo… net zo’n overdonderende indruk achterlaat als zijn voorgangers. WOUTER DIELESEN