album
metal

Zeal & Ardor

Greif

REDACTED/SUBURBAN

Muzikale kameleon Manuel Gagneux is terug. En ditmaal doet hij het in de studio met een hele band. Het is dus niet echt een soloproject meer, want ook andere bandleden mogen bijvoorbeeld voor de microfoon verschijnen. Maar Gagneux had de touwtjes wel in handen.

De plaat doet in dadendrang denken aan debuut Devil Is Fine (2016), waarop aanzetjes, vingeroefeningen en losse ideeën niet meteen gegoten waren in afgeronde songs. Terug zijn dus ook de nummers zonder een echte kop en staart. Greif klinkt zodoende als een kijkje in het hoofd van de Zwitser, waar nu-metal (Fend You Off, opener The Bird, The Lion And The Wildkin), soul, hoekige Queens Of The Stone Age-rock (Sugarcoat) en ballads (Are You The Only One Now?) gebroederlijk kunnen voetjevrijen met de black metal en Deltablues van voorheen.

Gagneux meet zich vaker een soulvolle zangstem aan, die op de beste momenten zelfs doet denken aan Terence Trent D’Arby of Lenny Kravitz. Soms gaat het iets te rechttoe-rechtaan, zoals in het Disturbed-achtige Thrill. Ook had een strengere producer het stuurloze Clawing Out meer richting kunnen geven. Maar verder is dit een aangename reis door het hoofd van een interessant muzikaal talent.

Deel dit artikel

Meest gelezen artikelen

Moon Music
album
Coldplay

Moon Music

Sinds hun debuut Parachutes uit 2000 is Coldplay in een rechte lijn uitgegroeid tot de grootste band ter wereld, een ...
Fish speelt de cirkel rond met afscheidsshow in TivoliVredenburg
concert
fish

Fish speelt de cirkel rond met afscheidsshow in TivoliVredenburg

1984 was een belangrijk jaar voor Derek Dick. In aanloop naar wat een heuse zegentocht door progminnend Europa zou worden, ...
Producer Joe Boyd: 'Toen Nick Drake zijn liedjes voorspeelde, dacht ik: wow!'
achter de knoppen
Joe Boyd

Producer Joe Boyd: ‘Toen Nick Drake zijn liedjes voorspeelde, dacht ik: wow!’

In de interviewserie Achter De Knoppen belichten we elke maand een (inter)nationale producer van naam. Centrale vragen: wie zijn ze, ...

Recensie: Zeal & Ardor - Greif