Circuit Des Yeux (Haley Fohr) toert dit voorjaar met Alan Sparhawk (ex-Low) door Europa en de VS. Een prima match, want beiden zijn op hun nieuwste worp flink in de elektronica gedoken en brengen daarmee duistere klanken voort die mede door de onconventionele vocalen ongemakkelijk kunnen aanvoelen.

De Amerikaanse Fohr maakt al vijftien jaar experimentele muziek die tegen de avant-garde aanschuurt. Ze houdt van flink georkestreerde stukken met vrije vormen, die door haar zang (in het hoog en laag) zomaar opera-achtig kunnen uitpakken. Zie hier Skeleton Key, waarin het bombastisch losgaat met zelfs een gierende gitaarsolo als uitsmijter. Bijna gothic metal, al zou Within Temptation het niet durven opnemen. Maar zoals gezegd is het vooral elektronica wat de klok slaat: de compacte darkwavesongs Megaloner en Canopy Of Eden zijn even creepy als toegankelijk, door grimmige maar melodieuze synthpartijen. Vooral die laatste klinkt als een alternatieve danshit uit pakweg 1981. Het repetitieve Truth is nog dansbaarder, en helemaal van deze tijd met de hookline ‘Truth is just imagination of the mind’. De muziek van Circuit Des Yeux is nog steeds niet voor iedereen, zoals collega Randy Timmers over haar vorige plaat -io schreef. Halo On The Inside is loodzwaar, verdraagt geen daglicht en blijft afstandelijk. Maar de plaat intrigeert wel en soms kun je er heel goed op dansen.