Na hoogstandje The Raven That Refused To Sing (2013) haalt Wilson op zijn vierde soloalbum Hand.Cannot.Erase weer alle progrocktroeven uit de kast. Tegendraadse ritmes, melancholieke melodieën, verrassende tempowisselingen. Soms rustig, dan weer ruig en krachtig, variërend van nauwelijks twee (Ascendant Here On…) tot dik dertien minuten (hoogtepunt Ancestral). Wilson, met vier Grammy Awards op zak, betovert je ook in Perfect Life, dat door de samenzang erg doet denken aan Blackfield, en ontroert je in hoge mate met Routine. Kortom, het is Steven Wilson wederom gelukt de progrock in leven te houden met een geweldige plaat.