Haar vervangster Paz Lenchantin (voorheen A Perfect Circle, Zwan) krijgt op Head Carrier vocaal meteen flink de ruimte. De door haar gezongen ballade All I Think About Now is een al veelbesproken bedankje aan Deal, waarvoor Black Francis de tekst schreef. ‘Remember when we were happy? / If I’m late, can I thank you now?’ Dat had ie zelf vast nooit durven zingen. Joey Santiago plagieert hierin zijn eigen snerpende Where Is My Mind’-gitaarwerk, maar dezelfde magie roept het niet op. Charmant liedje, niks meer of minder. En zo bevat Head Carrier wel meer aardige momenten, maar kan de plaat zich geen moment meten met iets van het bijna feilloze oeuvre uit de periode 1987-1991. Flauw om die vergelijking te maken? Tijdgenoten als Dinosaur Jr. en Swans voegen nog steeds nieuwe hoogtepunten aan hun catalogus toe. Het kan wel, maar de Pixies klinken ook op Head Carrier als een flets aftreksel van wat ze ooit waren. Het album bevat vooral midtempo rock met een melancholiek mannen-van-middelbare-leeftijd-randje, soms op het gezapige af. Het aanstekelijke Classic Masher en jachtige Um Chagga Lagga hebben wel wat en in Baal’s Back zet Black Francis nog eens ‘ouderwets’ zijn schreeuwstem op. Een degelijke pop- of rockdeun zit er bij de Pixies anno 2016 nog wel in, maar dat is het dan ook. Head Carrier is niet veel beter of slechter dan Indie Cindy. En daarmee wederom een teleurstelling.

Een of twee tickets voor de Pixies-show in de HMH op 27 november gratis thuisbezorgd krijgen? Neem dan nú een abonnement op ons prachtblad én word automatisch lid van Club OOR. Klik hier voor alle informatie.