De eerste soloworp van Mickael Karkousse, een EP, heette Where Do We Begin. De zanger van Goose maakte in 2021 iets wat alleen van hem was. Een nostalgische trip, trager, emotioneler. Bang ook om teveel als Goose te klinken.

Op het volwaardige album Hello durft hij meer en is ook de energie die hij in Goose bezit opnieuw onderdeel van hem. Hello is nog altijd louter zijn persoonlijke ding, al werd dat mede vormgegeven door de Franse technicus/producer Victor Le Masne. Hij boog zich eerder ook over de EP én het laatste Goose-album Endless, in die knusse Parijse Motorbass-studio waar de geest van de in 2019 overleden Philippe ‘Zdar’ Cerboneschi van Cassius nog altijd hoorbaar rondwaart. De variatie op Hello is groot, de noisy titeltrack fungeert als knallende opener. Beats, synths, spetterende elektronica, het is er allemaal. Net als de funky baslijnen, vervormde vocalen en catchy koortjes in een paar aan de jaren tachtig verwante poppy tracks waarop het verderop nog steeds prima dansen is. Karkousse duikt echter ook een paar keer vervaarlijk de diepte in, zoals in de trage, met iets te weelderig klinkende synths vormgegeven ballad Hide Again. Nog mooier: de pianotrack Home At Last, met Karkousse als huismus. Sterke soloworp.