Niet alleen ligt het tempo aanzienlijk lager dan op de voorganger, ook krijgen we met eerste single Davis een politiek geladen nummer voor de kiezen over de doodstraf. Op momenten klinken de stemmen nog iets te geforceerd ruw (er zal nog niet genoeg Jack Daniels langs de stembanden zijn gegaan), maar de volle productie van Stasium maakt dan veel goed. De vroeg-volwassenheid kent nog één jeugdpuistje: de band vertilt zich enigszins aan de ballad I Ain’t You. Maar de Paceshifters kunnen met Home het ietwat ingedutte Nederlandse punkrockwereldje eens goed wakker schudden. TIJS HEESTERBEEK