Dat komt doordat Young de rauwheid en agressie in zijn stem wat minder doseert; hij spuwt zijn teksten het grootste gedeelte van het album uit alsof het z’n laatste woorden zijn. Home is op z’n best op de melodieuze momenten, bijvoorbeeld in Altar Boy (‘I’ll never forgive and forget, i’ll never move on’, het onderwerp laat zich raden) en Janie, dat het dichtst in de buurt komt van de nummers van de vorige plaat. Stolen Away mag in het korte rijtje van geweldige punkballads worden bijgeschreven overigens. Een grillige plaat, maar dat zal gezien de thematiek ook de bedoeling zijn geweest.