Thrice kan al jaren doen wat ’t wil. De band trok zich nooit iets aan van genres en dus was het altijd weer de vraag welke versie van Thrice we nu weer zouden krijgen. Op Horizons/West – het vervolg op Horizons/East uit 2021- is het de versie die diepgeworteld zit in posthardcore en met single Gnash z’n hardste nummer in tijden maakte. Dan hebben we opener Blackout al gehad, een track met een perfecte opbouw die in het laatste deel tot ontploffing komt.

Opvallend: de stem van Dustin Kensrue lijkt met de jaren beter te worden. En z’n pen ook. Horizons/West is een plaat van een man die moet omgaan met een veranderende wereld, vol nieuwe technologieën en angsten. ‘We learned to run before we learned to walk’, zingt de frontman daarover in Albatross. Thrice probeert deze keer het wiel niet opnieuw uit te vinden, maar combineert het introspectieve van Beggars uit 2009 (in nummers als Undertow en The Dark Glow) met de agressie van vroeger werk. Crooked Shadows had zo op doorbraakplaat The Artist In The Ambulance (2003) kunnen staan. De kerkelijke afsluiter Unitive/West – met wat geprevel en soundscapes – had niet gehoeven, maar verder is Horizons/West een typische Thrice-plaat. Zo eentje waarvan je niet wist dat je ‘m nodig had.