Opvallend blijven – naast het sterke, frisse spel – de meesterlijke melodieën in zowel de highway rockers, de Byrds-achtige southern rockliedjes als de bluesy en jazzy stukken. Dat Forgotten Man naadloos aansluit bij de oude hit American Girl van Petty’s debuut zien we maar als een prettig klinkend bedrijfsrisico. Petty was ook niet eerder zo persoonlijk als in het rockende All You Can Carry en het meer ingetogen Sins Of My Youth. Hij heeft verder een duidelijke mening over moraal en politiek (in Shadow People) en de seksschandalen binnen de kerk (in het helaas op de cd-versie ontbrekende Playing Dumb). Over zichzelf zingt hij: ‘My succes is anybody’s guess, but like a fool I’m betting on happiness.’ Blij kan hij met dit album zeker zijn. De opnames moeten een feest zijn geweest. WILLEM JONGENEELEN