Er leek geen einde te komen aan de buzz rondom Rolo Tomassi. Ze waren de verrassing van Eurosonic, debuut Hysterics zorgde in Engeland voor de nodige opwinding en de vijf groeiden uit tot ware stijliconen. De jonge band uit Sheffield walst over de luisteraar heen met een duizelingwekkende geluidsorkaan waaraan . . .

Ze krijst hysterisch en haar grunts kunnen zich meten met die van de meest stoere mannen. Nu de storm die Rolo Tomassi overal achterliet een beetje is gaan liggen, komt Hysterics ook in Nederland uit en kunnen we de plaat – los van de hype – eens echt goed beoordelen. Valt toch een beetje tegen. Zeker, als geheel is dit debuut een zelfde soort achtbaanrit als een optreden van de youngsters, maar de losse nummers verdrinken in een kakofonie van synths, tempowisselingen, breakdowns en spastische riffs. Te veel ideeën, te weinig tijd. En Eva? Die klinkt te vaak als Katrien Duck met helium. Fascinerende band, die voorlopig live beter werkt dan op plaat.