Gek toch, dat vrijwel dezelfde teksten bij de ene band pathetisch en leeg aandoen, terwijl Off With Their Heads wegkomt met een strofe als ‘I’m not alive, I’m just as good as dead / I can’t find a reason why I should even get out of bed.’ Zou . . .

In Desolation is de tweede plaat van de immer toerende band uit Minneapolis en de eerste voor Epitaph. De band doet bij vlagen denken aan een kruising tussen Rancid en Dillinger Four. Dansbaar dus, maar vol vuur. In Desolation is een plaat die op je gemoed werkt, op een goede manier. Een plaat die je boos maakt, die door de eerlijke teksten onder je huid kruipt en je niet meer loslaat. Even zet de band je op het verkeerde been, door in opener Drive te klinken als The Gaslight Anthem, maar als snel komt de ware smoel van Ryan Young – want deze band draait om hem – naar boven. Hier spreekt een anry young man, die zijn desolate wereldbeeld weet te verpakken in hartverwarmende punkrock. De beste punkrockplaat van het jaar.