Als de band zichzelf een beetje in toom weet te houden, komt er fraai werk voorbij: de scherpe single Medicine en Human Error laten een meer volwassen WWPJ horen, waarbij de energie nog altijd intact is en Thompson in de vorm van zijn leven steekt. Ronduit magistraal zijn de atmosferische en zorgvuldig rond repeterende ritmes opgebouwde stukken Act On Impulse en Sore Thumb. Ik zeg: Big Country meets Bloc Party. In The Pit Of The Stomach is een donkere, reflectieve en bij vlagen moeilijke tweede geworden. Soms slaat WWPJ de plank net mis, maar vijf topstukken laten horen dat er vermoedelijk nog heel veel in het vat zit. JOHN DENEKAMP