Al deze platen werden getoonzet door het destijds futuristische geluid van de Fairlight CMI, de eerste elektronische sampler die trotse bezitter Trevor Horn (ex-Buggles, van Video Killed The Radio Star) in staat stelde ieder denkbaar geluid onder een toetsenbord ‘vandaan te toveren’ en met een computerprocessor naar toonhoogte en snelheid aan te passen. De Toekomst in 1983, toen het productieteam van Horn aan een drumriff van 90125 werkte en spelenderwijs – met die Fairlight – Art Of Noise geboren werd. De naam kwam van NME-journalist Paul Morley, huisvriend van Horn en als conceptionalist het vijfde bandlid. Zonder ‘echte instrumenten’, zonder zang, zonder gezicht en zonder imago infiltreerde het avant-gardecollectief de mainstream. Beat Box, Moments In Love en Close (To The Edit) werden (briljante) Top 40-hits. Daarna botsten de ego’s en gingen de drie studiomuzikanten verder zonder Horn en Morley. Het leverde nog aardige hitjes op met Legs, Peter Gunn (met surfgitaargod Duane Eddy) en vooral Paranoimia (met de sprekende computeranimatie Max Headroom), maar daarna was de pijp leeg en de sampler aan vervanging toe, zoals te horen valt op het tweede deel van deze compilatie. De Prince-cover Kiss met Tom Jones uit 1988 is illustratief voor het novelty-gehalte van Art Of Noise zonder zijn kapitein, Trevor Horn. De rarities op de bonus-cd voegen, na de 4cd-box And What Have You Done With My Body, God? uit 2006 met outtakes, demo’s en remixes, weinig toe aan wat je al wist: dat het eigenlijk in 1985 alweer over was met dit geniale stel. I’m A Stranger To Myself en Cassanadra zijn de enige Moments om te onthouden tussen alle edelkitsch.