Want The Kooks klinken niet eens als zichzelf, laat staan als generatiegenoten Arctic Monkeys of Mystery Jets. Luister maar eens naar de eerste drie tracks op Inside In/Inside Out. Seaside is een klein akoestisch liedje, See The World een rocker met stadionaspiraties en Sofa Song een achteloos gezongen seventies-track. Maakt deze diversiteit het een onevenwichtig album? Neuh. De zanglijnen en de stem van Luke Pritchard houden de boel beter bij elkaar dan Job Cohen en vrijwel elke song is raak. ‘The Kooks are out,’ zingen ze zelf in het jagende Matchbox. En met hen komen ook een handvol goede popsongs uit de fles die teruggrijpen op vijftig jaar klassiek songschrijverschap. Tel daarbij de sprankelende productie (die heeeerlijke handclaps in She Moves In Her Own Way bijvoorbeeld) en je weet dat dit een fraai debuut is, dat de hype gemakkelijk overleeft. Net als bij die invloedrijke jaren-zestig-band waarnaar wordt verwezen in de albumtitel. JASPER VAN VUGT