Mooi verhaal voor de kleinkinderen later: opa zat in een voormalig hardcorepunkbandje dat in 2021 door de Londense vestiging van Jack White’s label Third Man zomaar werd uitgenodigd om te komen spelen bij de opening van het inpandige concertzaaltje The Blue Room. Ze konden eigenlijk niet geloven dat de uitnodiging echt was (spam alert!), maar kwamen toch maar opdagen.
De rest was, zoals dat heet, geschiedenis: ze kregen on the spot – nog tijdens hun rookpauze – een platencontract en mochten pardoes als voorprogramma mee op tournee met baas Jack. Anderhalf jaar later was er dat debuutalbum, dat overigens op geen enkele wijze resoneerde met die cheesy bandnaam. ‘Ferocious and bone-shakingly loud’ vond het Londense trio zichzelf en dat was tamelijk accuraat: Island Of Love bevatte noisy indierock die regelmatig vastliep in wanordelijke tyfusherrie, maar altijd nét poppy genoeg bleef om de vergelijking met, pakweg, Dinosaur Jr. en Cloud Nothings te doorstaan. Hun debuut op Nederlandse bodem maakten ze trouwens in april 2023, in een piepklein zaaltje in de Amsterdamse Pijp, maar hé, was Fontaines D.C. daar ook niet ooit begonnen? Enfin, die debuutplaat belandde uiteindelijk in tal van jaarlijstjes en 2023 werd een onvergetelijk jaar voor Island Of Love. Ja, dat soort dingen, daar smullen de kleinkinderen van.