Bovendien is de zang van Marshall Davis een verademing na al die uithalen van gekwelde emojongetjes. Zijn stem houdt het midden tussen die van Mark Hoppus (Blink 182) en Gabe Saporta (Midtown). Ook fijn: dit debuut is niet kapot geproduceerd, waardoor het punkgevoel overeind blijft. Het heerlijke Eighty-Eights (let op dat keyboarddeuntje) stemt vanaf de eerste seconde vrolijk. Anchors Way klinkt als Fall Out Boy in zijn betere dagen en zelfs ballad War heeft genoeg kloten om niet cheesy te worden. Farewell moet wel oppassen dat het niet van elk nummer een single wil maken, af en toe mag er best voor een afwijkende structuur gekozen worden. Dat is iets voor de volgende keer. Isn’t This Supposed To Be Fun? is gewoon de leukste poppunkplaat sinds lange tijd.