‘Geweldig dat jullie er allemaal zijn! Feesten, feesten, feesten!’ Daarmee opent Bal, het nieuwe album van De Kift, een van ’s lands best bewaarde geheimen. Want feest is het. De Zaankanters timmeren inmiddels al bijna dertig jaar aan de weg en om dat heuglijke feit luister bij te zetten, verschijnt nu hun elfde langspeler.

Voorganger Bidonville (2014) had grotendeels een theatrale inslag, maar Bal is weer een ouderwetse Kift-plaat. De teksten van voorman/zanger Ferry Heijne zijn zoals altijd gebaseerd op teksten van verschillende, zowel binnen- als buitenlandse literatoren (onder wie Kerouac, Lucebert en Baudelaire), maar hebben een volstrekt eigen, poëtisch aards karakter. Thema’s zijn de viering van het leven, de dood en de almaar voortschrijdende tijd. Over dat laatste gaat het briljante Langzaam Aan: ‘Langzaam jongen, langzaam / Eerst het een en dan het ander / Die tien minuten die je vandaag eerder klaar bent / Wat moet je ermee.’ Waarna even later een heerlijk slepend koortje invalt. De plaat is rijk geïnstrumenteerd, met naast gitaren, bas, drums, keyboards en de vaste blazerssectie ook strijkers, percussie, accordeon en mondharmonica. Het vertrouwde amalgaam van fanfare, punk, rock en blues is muziek gemaakt met de poten in de klei en de kop in de wind. Muziek die ontroert en vrolijk stemt. Bal stampt, knarst, zweet, weent en schatert. Uit volle borst op naar het volgende jubileum.