Of misschien juist wel. In ieder geval in vergelijking met de voorganger, het trippy en niet geslaagde Untitled. Korn blijft met Korn III bij de basis die ze zelf ooit eens geschapen hebben. De titel kan dus ook op de band zelf slaan. Producer van het eerste uur Ross Robinson laat de bassen weer lekker kletteren, de drums funky hollen en Davis weer vanouds hijgen als een astmapatiënt. Dit levert een album op dat van constante hoge kwaliteit is, maar natuurlijk ook van sentiment aan elkaar hangt. Toch levert deze werkwijze ijzersterke singles op met Oildale (Leave Me Alone) en Let The Guild Go. De Special Edition komt met een dvd vol beelden uit de studio en een rommelige liveversie van Blind. Als er nog een scene zou zijn, zou Korn weer een gooi kunnen doen naar een plek op de troon. TIJS HEESTERBEEK