Maar schijn bedriegt: Son Lux is een nerd die een Beck-achtige spitsvondigheid koppelt aan een ontwikkeld oog voor detail, en die graag een blik koren, blazers en elektronica mag opentrekken, al doet hij dat stukken spaarzamer dan Stevens (met wie hij, niet helemaal toevallig, ooit samenwerkte en toerde). Daarbij verraadt z’n muziek een efficiëntie die recht doet aan iemand die z’n eerste muzikale vlieguren maakte in de wereld van de dansvoorstellingen en reclamefilms: kijk ook nu niet gek op als werk van Lanterns straks opduikt in een autocommercial. Hebben we ‘t ondertussen nog wel over popmuziek? Ja, wat dacht u. Lanterns staat vol wonderschone, soms zelfs sprookjesachtige liedjes, waarin de fragiele stem van Lott perfect samenvloeit met de koortjes om hem heen (onder meer van de zusjes Lily & Madeleine, die onlangs debuteerden op het Asthmatic Kitty-label van, jawel, Sufjan Stevens) en de muziek allerlei superieure vormen van evenwicht vindt: tussen organisch en elektronisch, tussen imposant en geraffineerd en tussen grensverleggend en toegankelijk. Om maar wat te noemen. Grootse plaat. ERIK VAN DEN BERG