Dat kan zich een heel eind meten met de toppers Under The Western Freeway (1997) en The Sophtware Slump (2000). De composities van die eerste twee albums van de Californische band werden destijds in verband gebracht met Neil Young, Sparklehorse en Eels. Het gelaagde Last Place biedt onder meer synthpop, avant-gardistisch lo-fi-lawaai en sierlijke pop en heeft gelijkenissen met het werk van The Beatles, ELO en vooral Mercury Rev. Dat laatste is bijvoorbeeld het geval in het deels gestoord-psychedelische Jed The 4th, waarin een oude bekende – robot Jed – bezongen wordt. Andere overblijfselen van een roemrijk verleden: de nog immer ontroerende melancholieke zang van Lytle en Grandaddy’s gestoei met rare geluiden. Zo lijkt I Don’t Wanna Live Here Anymore te beginnen met het gevreesde geluid van een tandartsboor. Afgezien van het monotone en te lange Evermore levert het vrijzinnige Last Place veel goeds, en wel in die mate dat hier sprake is van een coole comeback.

Last Place van Grandaddy gratis thuis ontvangen, samen met de nieuwe albums van – jawel – Spoon, The Shins én Real Estate? Neem dan nú een abonnement op ons prachtblad en word automatisch lid van Club OOR! Klik hier voor alle info.