Content here.Het heeft een geinig jaren tachtig-synthgeluid, Akwasi en Leeroy die lekker in de beat hangen en veel energie. En dat laatste ontbreekt juist op de mindere momenten van Leeroy Draait Door. Zoals bij High – Tofu, dat begint met een aardige sfeer, waar je echter na vier minuten meer dan genoeg van hebt. En zo zijn er meer nummers die te snel vervelen door een gebrek aan afwisseling. Compositorisch minpuntje. Het probleem van de tweede helft van het album is de eenvormigheid en de weinige hoogtepunten. Alleen Gooi Wat Liquor Op De Grond Voor ‘Em is een opleving naast het eerder genoemde Galtar Riddim 2.0. Wisselvallig album. ALEX VAN DER HULST