Het is toch iedere keer even schrikken bij de eerste tonen van een plaat van City And Colour. Dallas Green (een stad en een kleur, snapt u wel) kennen we toch vooral als de gitarist die zoveel indruk maakt als cleane zanger van Alexisonfire. Die prachtstem van hem zou in . . .

Greens stem gaat ontzettend hoog, terwijl hij zingt over kerkklokken die luiden en vuur dat in zijn hart brandt. ‘These are the songs from a restless mind’, zegt de zanger in het cd-boekje. Nou, aan de teksten op Little Hell te horen ook die van een doemdenker pur sang. The Grand Optimist gaat dan ook over zijn vader, want zelf is hij ‘the world’s poor pessimist’. Gelukkig zijn er ook wat meer folky, bijna opbeurende nummers (Natural Disaster, Fragile Bird) die de plaat wat meer body geven en er bovendien voor zorgen dat je niet voor het einde van de elf nummers een stuk touw aan het zoeken bent. Little Hell is een plaat waar je voor in de stemming moet zijn.