Want wie Alt-J weleens live heeft gezien en gehoord, weet dat ‘t bij uitstek een band is die volstrekt niets toevoegt aan zijn studiowerk. Dat sowieso pas twee albums beslaat, waarmee we meteen nóg een best wel steekhoudend kritiekpuntje te pakken hebben: waarom in vredesnaam al na twee platen een livealbum (oké, plus dvd en Blu-ray) uitbrengen? Termen als ‘zoethoudertje’ en ‘geldkwestie’, kom er maar in. Maar laten we niet te zuur gaan doen: Alt-J is en blijft een geweldige band. Een relatief vernieuwende zelfs, met hun tot 2012 – het jaar van prachtdebuut An Awesome Wave – ongehoord verfijnde mix van indie, folk, elektronica, progrock, hogere zangkunst en triphop-achtige manoeuvres. Een geluid dat echter met zoveel zorg en precisie (en zo weinig artistieke bewegingsvrijheid) naar een livesetting werd vertaald dat we, jammer maar sorry, toch al snel weer uitkomen bij de kern van dit betoog: geen enkele noodzaak om het allemaal maar op plaat uit te brengen. Of op dvd for that matter, want visueel boden de vier schuchtere kunstacademiestudenten op 27 juli 2015 in het Red Rocks Amphitheatre in Denver ook al geen spektakel. Zoethoudertje dus? Zelfs dat niet. Een béétje Alt-J-fan raakt hier alleen maar verveeld en opgefokt van.