Het is lang stil geweest rond Beth Gibbons, maar de Portishead-zangeres heeft niet stilgezeten. Het laatste Portishead-album Third stamt alweer uit 2007 en voor de laatste keer dat we überhaupt iets van die band hoorden, moeten we terug naar 2015, toen het drietal een cover van ABBA’s S.O.S. uitbracht voor de soundtrack van de film High Rise.
Sindsdien liet Gibbons zich op bijzondere wijze horen op Kendrick Lamars Mr. Morale & The Big Steppers, maar werkte ze ook met horten en stoten aan haar solodebuut Lives Outgrown, dat nu eindelijk het levenslicht ziet. We tellen tien nummers, veelal minimalistisch aangekleed, met Gibbons’ stem op de voorgrond. We horen vooral veel gitaar en piano, met af en toe wat dreigende ritmes (van voormalig Talk Talk-drummer Lee Harris) op de achtergrond.
Deze kleine breekbare nummers zijn dikwijls erg mooi – de hoogtepunten zijn Burden Of Life en afsluiter Whispering Love – maar dat Gibbons niet veel meer dan haar stem nodig heeft om de luisteraar te bezweren is geen nieuws. Lives Outgrown is stiekem het spannendst wanneer de boel instrumentaal uit de bocht dreigt te vliegen. Zo raakt Reaching Out in een stroomversnelling als in het refrein een onverwachte blazerssectie de kop opsteekt en stampt in Beyond The Sun de ritmesectie als een olifant door de porseleinkast.
Ook de relatief stevige gitaarlijn in Rewind voelt alsof hij is komen aanwaaien uit een ander album. Die paar nummers maken het geheel net wat spannender, maar ook in de minder avontuurlijke songs is het absoluut geen straf om weer eens naar een van de mooiste stemmen uit de popmuziek – in de breedste zin van het woord – te luisteren.
Nieuwsbrief
Laat hier je mailadres achter en wij houden je op de hoogte met recensies, interviews en concertverslagen en hebben geregeld mooie winacties. Elke vrijdag in je mailbox!