Het blijft raar, maar in de vroege jaren zeventig waren niet John en Paul maar George en Ringo de meest succesvolle ex-Beatles. De jongste van de fab four had als songschrijver zijn eigen toon gevonden en met zijn slidegitaar ook instrumentaal een eigen geluid. Met de megahit My Sweet Lord en het spraakmakende Concert For Bangladesh was George Harrison zelfs hét gezicht van 1971.

De gang van zaken achter de schermen bij het benefietconcert hadden zijn wereldbeeld er echter niet vrolijker op gemaakt. Veel geld verdiend voor het goede doel, maar veel bleef ook aan de strijkstok hangen. Het inspireerde hem tot cynische liedjes als Living In The Material World (‘Not much giving in the material world’) en Sue Me, Sue You Blues. Zijn oprecht klinkende pleidooi Give Me Love (Give Me Peace On Earth) vond een enthousiast onthaal en haalde in de VS zelfs de eerste plaats. Na het door Phil Spector groots geproduceerde All Things Must Pass klonk de opvolger Living In The Material World tamelijk sober, een typische vroege-jaren-zeventig-productie.

Met de oren van nu zou je zeggen dat het nog wel soberder had gemogen, want de bij deze reissue gevoegde kalere outtakes van Sue Me, Sue You Blues, The Light That Has Lighted The World en Be Here Now klinken indringender dan de plaatversies. Interessant zijn ook een vroege versie van Try Some Buy Some en Harrisons versie van Sunshine Life For Me, dat hij afstond aan Ringo Starr voor zijn album Ringo. Van Give Me Love (Give Me Peace On Earth) en enkele andere tracks komen ook akoestische versies voorbij, maar die bestaan uit niets anders dan het zangspoor en de akoestische gitaar uit de bekende uitvoering. Een kleine faux pas op deze fraaie heruitgave.