Hij werkte veel samen met Benjamin Herman en was geregeld als gast te horen. Het was onmogelijk hem te vergeten, maar het deed ook smachten naar dat nieuwe album. Lobi Da Basi (‘Liefde is de baas’) is zo goed dat het zeven jaren wachten waard was. Typhoon is als mc en muzikant keurig zonder braaf te worden, netjes zonder saai te zijn en slim zonder dat opzichtig te laten zien. In een nummer als Hemel Valt is God een vrouw en Allah een man die er samen even tussenuit gaan om de mensen zelf hun problemen te laten oplossen. Een slimme metafoor om heel veel te zeggen. Typhoon gebruikt die methode vaker en kiest a-typische onderwerpen om over te rappen. Hij noemt de muziek op Lobi Da Basi volks, een onderlaag die volgens hem hetzelfde is in de Surinaamse muziek als in de Balkanmuziek. Je kunt het ook Kiftiaans noemen: met het vele koperwerk en een gastbijdrage van André Manuel, op het geweldige Zandloper, doet het soms aan De Kift denken. Maar dat niet alleen, ook reggae, jazz en surf komen langs. Naast de hiphop natuurlijk, die de hoofdmoot vormt, maar waar nu eens echt de grenzen van worden opgezocht. Met ook Rico, Sticks, Benjamin Herman en Blaxtar (die allen voor de gelegenheid hun beste kwaliteiten tentoonspreiden) op de gastenlijst is de kwaliteit van Lobi da Basi van het hoogste niveau. Commercieel is het vast niet, maar wat is het goed. Een parel in de Nederlandse muziek en de hiphop. ALEX VAN DER HULST