‘Nog één keer’, mompelt Personal Trainer-frontman Willem Smit. Tegelijk horen we iets wat klinkt als een vaas die kapotvalt. We zitten iets over de helft van Long Fling, de muzikale manifestatie van de liefde tussen Smit en Pip Blom. Al zo’n negen jaar zijn ze samen, en zo af en toe schrijven ze een liedje. Gewoon, voor de lol. Een album uitbrengen was nooit de bedoeling. En dat is ook precies hoe deze ongeplande liefdesbaby klinkt: alsof het niet voor onze oren bestemd is.

De negen songs die in een krap half uur voorbijflitsen, zijn puntig, goofy en gortdroog. Je hoort ze gniffelen en kuchen, en elk spoor van reverb of andere opsmuk ontbreekt. Wat overblijft is een concentraat van slimme lo-fi indierock, gedragen door kale drumsamples en dunne gitaartjes. Soms vinnig en noisy (Mouse House), dan weer koortsig-dansbaar à la LCD Soundsystem (Shoes), maar altijd catchy en eigenwijs. Hoogtepunten zijn het euforische Tossed en single Cool Bottle Water Park, waarin Smit en Blom hun zangmelodieën stevig met elkaar vervlechten. Op deze momenten komt het allemaal samen: zijn experimenteerdrang en haar gevoel voor melodie. Tel daarbij de speelse chemie op van twee geliefden – die toevallig ook ‘s lands grootste indie darlings zijn – en je krijgt iets wat klinkt als een stapel demo’s voor de leukste Nederlandse gitaarplaat van het jaar. Alleen is het de plaat. En dat maakt het nóg wat cooler. Snap je?