Ringo Starr is al zijn leven lang een liefhebber van country. Al op het Beatles-album Help! coverde hij de Buck Owens-klassieker Act Naturally, zijn Don’t Pass Me By was er duidelijk door geïnspireerd en zijn tweede soloalbum Beaucoups Of Blues (1970) was een onvervalste countryplaat. Dat hij sindsdien niet meer in deze hoek actief was is vreemd, want geen genre leent zich zo goed voor zijn stemgeluid.

T Bone Burnett bewees vorig jaar met The Other Side als songschrijver nog altijd tot de besten te behoren. Ook als producer (o.a. Roy Orbison, Los Lobos, Counting Crowes, Elvis Costello, Elton John) heeft hij een enorme staat van dienst. Toen Ringo en T Bone elkaar twee jaar geleden ontmoetten op een feestje bij Olivia Harrison was het plan om samen wat op te nemen snel gesmeed. Starr, 84 inmiddels, beperkte zich al jaren tot het EP-formaat, maar al snel lag er genoeg materiaal voor een volledig album.

Look Up klinkt zo authentiek als je van een countryalbum in 2025 mag verwachten. Ogenschijnlijk simpele en directe liedjes in de stijl van Gene Autry, George Jones en Billy Swann, maar wel alle elf raak qua uitvoering en emotie. Starrs tekortkomingen op melodisch vlak worden slim opgevangen door de co-vocalisten Billy Strings, Molly Turtle, Larkin Poe en Alison Krauss. Geen topbezetting, maar goede vocalisten die een authentieke klank toevoegen. Starr schoot in 1973 een keer uit zijn slof met het album Ringo en de wereldhit Photograph. Look Up is zijn beste plaat sindsdien.