Ook wij vonden Hammings twee jaar geleden verschenen debuut namelijk een erg lekkere popplaat met meer dan een paar enorme oorwurmen van singles erop. De niet lang daarna opgenomen, maar nu pas uitgebrachte opvolger Luck Is For Suckers is in dat opzicht hetzelfde soort album, maar dan twee keer beter. Wat direct opvalt is dat Hammings nieuwe nummers veel meer body hebben. De naar Jett Rebel riekende, zoetige luchtigheid die zich soms aandiende op debuut HAM is hier bijna helemaal weg. Ervoor in de plaats horen we stevigere zang en uitgebreider, gedrevener gitaarspel. Luck Is For Suckers rockt kortom een stuk lekkerder dan zijn meer popgeoriënteerde voorganger. Het wiel opnieuw uitvinden doet Hamming hier niet. Onder andere The Beatles, Lenny Kravitz, Arctic Monkeys en Oasis klinken door in de melodieën en teksten van voltreffers als Rock N Roll Star en Thrill Of The Chase. Wat de zanger mist aan originaliteit maakt hij echter meer dan goed met zijn energie en enthousiasme. Als een soort Hollandse Jake Bugg neemt Hamming een muzieksoort die hier eigenlijk al lang niet meer spannend was en zet hij ‘m in vuur en vlam zoals alleen een jonge pik uit Blaricum dat blijkbaar kan. Lekker hoor.