Steunend op een combinatie van pop, jazz, gospel, tango, chanson en spirituals maakte Gregory Frateur tien jaar geleden plots een moderne opera: Sága. Dat gebeurde toen zijn band Dez Mona een verbond sloot met B.O.X (Baroque Orchestrion X), een klassiek geschoold ensemble dat zich weliswaar van barokinstrumenten bedient maar zich met voorman Pieter Theuns ook gewoon midden in de 21ste eeuw bevindt.
Het resultaat ging de wereld over en bleef overeind, zowel in ouderwetse operatempels als op De Gentse Feesten. Onder de naam LUCY is er nu een hernieuwde samenwerking, die resulteerde in een voorstelling waarin beide formaties zelfs nog meer samensmelten. Geen opera, wel een muzikale vertelling, geïnspireerd door het barokke oratorium zoals bekend van werken met geestelijke inhoud, met Frateur als centrale vertolker, hier als een entiteit die mens noch God, man noch vrouw, goed noch kwaad is. Hoezeer LUCY wel degelijk van deze tijd is blijkt uit de thematiek: de zoektocht naar verbondenheid in een steeds verder polariserende wereld. Saamhorigheid versus individualisme. Alleen al het – bij voorkeur gezamenlijk in stilte – genieten van de soundtrack, met zowel die goddelijke vocalen van Frateur als dat machtige instrumentarium, gaat ruim een uur lang een mooiere wereld opleveren.
