Pure hogeschoolpop is het, verzwaard met enorme lappen diffuse tekst die ook nog eens worden gezongen door iemand met – altijd tricky – een falset. En nee, deze Jonathan Higgs schuwt openingszinnen als ‘We slide in from the epoch of Anglo-American wire’ (QWERTY Fingers) of ‘What is that incessant humming? Coming from your manga maw?’ (Final Form) niet. Maar nogmaals, nergens neigt Man Alive naar moeilijkdoenerij. Die kruisende zanglijnen, die wonderlijke wendingen, die academische teksten – ze dienen het doel en het doel is pop. Slimme, ongedurige, funky en in de rustige songs zelfs naar r&b (!) neigende pop. XTC – de groep – is daarbij misschien wel de duidelijkste muzikale referentie. Voor wie Everything Everything geen nieuws meer is: ja, al die geweldige singles (Suffragette Suffragette, Photoshop Handsome, MY KZ, YR BF) staan erop. En ja, dit is een geweldige plaat. ERIK VAN DEN BERG