Drie jaar is best lang. In die tijd kun je tot een heleboel nieuwe inzichten komen. Vooral als Nederlandse emoband, zo lijkt het. De nieuwe platen van Face Tomorrow (meer richting indie) en The Spirit That Guides Us (harder!) bewijzen dat. Bij San Andreas na ruim drie jaar echter geen . . .

Deze afwisseling wil nog wel eens geforceerd aandoen, bij San Andreas lijkt het compleet natuurlijk te komen. Juist door in de coupletten van I Am Not Alone en The Statement in te houden, weten de nummers in de refreinen tot ongekende hoogte te komen. Sowieso komen de screams van zanger Sopo nog altijd beter uit de verf dan zijn cleane zang, zoals in het heerlijk chaotische Conflict. San Andreas lijkt zijn definitieve geluid gevonden te hebben en bewijst met Man Or Monster niet onder te hoeven doen voor eerder genoemde vaderlandse toppers. Als single Leave Teddy nou ook nog een hitje wordt, zit de band helemaal gebakken.