De Zweedse producer Martinou is te jong om The Psychick Warriors Ov Gaia bewust te hebben meegemaakt, maar luisterend naar Rift moest ik onmiddellijk terugdenken aan het invloedrijke debuutalbum van het Tilburgse collectief uit 1990.
Dezelfde bedwelmende hypnotiserende stijl, dezelfde organische aanpak in productie en dezelfde diepte in de grooves. Alles komt in cirkels, blijkt maar weer. Martinou maakt net als TPWOG dansmuziek om jezelf in te verliezen. House met doffe kicks die in midtempo door schemerige bossen razen terwijl melancholieke akkoorden op gepaste afstand meedrijven. Dat de in Malmö woonachtige Martinou een voorliefde voor de natuur heeft, blijkt ook uit het artwork van zijn mixen en eerdere singles. En anders hoor je het wel aan hoe organisch en warm alles op Rift klinkt. Geen scherpe hi-hats of schelle synths in tracks als Submerged of Rose Suffix, maar aaibare geluiden die je tegelijkertijd overtuigend richting dansvloer duwen. Wat een fantastisch debuut.