De Ieren van And So I Watch You From Afar begonnen hun al bijna twintigjarige carrière als furieuze maar altijd positief gezinde instrumentale mathrockband. Huppelende Allman Brothers-twin leads, warme tremolo-gitaarriffs en woohoo-koortjes waren een welkome afwisseling in een genre waarbij toch veel naar de grond gestaard werd.

Op voorganger Jettison – eigenlijk één lange compositie – werd de band introspectiever door rijk gebruik van strijkers en spoken word van Emma Ruth Rundle en Clutch-frontman Neil Fallon. Op dit zevende studioalbum gooien ze in opener North Coast Megafauna weer ouderwets alle registers open met zonnige postrock mét koortjes. Maar de stemmigheid van Jettison schijnt toch regelmatig door Megafauna heen.

Hier en daar een harp, spacy synths (Gallery Of Honour) of strijkers (Any Joy) zorgen voor een muzikaal zonnescherm, alsof de band goed geluisterd heeft naar hun Japanse labelmaten Mono. Om vervolgens gewoon weer met een grote grijns af te sluiten met Button Days en Me And Dunbar. En zo weet ASIWYFA nog steeds interessant te blijven, zonder écht van koers te veranderen.