Bij mijn eerste kennismaking met het duo Memorials, via de single Acceptable Experience, dacht ik dat ik naar Stereolab luisterde. Niet zo gek, want later bleek dat hun eerste muziek was uitgebracht op een compilatie van Duophonic, het label van Stereolab. Ook tourde Memorials met Stereolab en worden ze in het VK soms ‘Stereolab’s evil sister’ genoemd.

De twee bandleden kennen elkaar al langer, uit de tijd van het roemruchte indielabel Too Pure. Verity Susman zat toen in Electrelane. Matthew Simms is sinds 2011 gitarist van Wire. Afgelopen jaar hebben ze nog muziek gemaakt in opdracht van het Parijse Centre Pompidou. Ondanks al deze voorkennis heb ik me toch laten verrassen door de afwisseling op Memorial Waterslides, dat opent met bovengenoemde single.

Het volgende Cut It Like A Diamond is hoekig en hier doen gitaren hun intrede. Name Me begint met lieflijke vrouwelijke zang, maar het tweede deel eindigt in een kraut-achtige klankenbrij. Zeer experimenteel wordt het in de instrumentale titeltrack, vol freejazz en musique concrète. De laatste drie songs zijn rustiger: I Have Been Alive lijkt een onbestendige, van karakter wisselende instrumental, maar tegen het einde wordt er toch gezongen.

Met de twee slotnummers toont Memorials dat ze ook gevoelige popsongs kunnen maken. Kortom, een album met een rijkdom aan gevarieerde muziek, dat daarom alleen maar groeit bij elke beluistering.