ABONNEE EN WIL JE VERDER LEZEN?
BEN JE NOG GEEN LID?
Een verblindend lichtorgel versterkte het effect van onthechting. Wisten wij veel dat de heren in hun hoofd alweer een plaat verder waren! Die bonkende liveset vormde het fundament voor Merriweather Post Pavilion, dat nu anderhalf jaar later op cd verschijnt. Ik moet mij sterk vergissen of energieke prijsnummers My Girls en Brother Sport werden die avond in de Melkweg reeds uitgevoerd, in kolkende oerversies die weinig aanpassing behoefden. Het platencontract bij Domino en succes van voorganger Strawberry Jam stonden garant voor een fatsoenlijk opnamebudget, en dat geld is welbesteed aan de meerstemmige samenzang van Panda Bear, Geologist en Avey Tare, die steeds beter en zuiverder gaan zingen. Pet Sounds, Beach Boys, het bejubelde soloalbum Person Pitch van Panda Bear – het zijn terugkerende referenties bij het ‘nieuwe’ Animal Collective, waarin het liedje voor de improvisatie gaat en geen plek meer is voor ontregelend geschreeuw of kakofonisch getetter. Merriweather Post Pavilion is een dromerige, feeërieke plaat zonder zwakke momenten. Maar ik had ‘m nog beter gevonden als ze het aangedurfd hadden om de geluidsmix van de liveshow aan te houden en de beats en bassen knalhard over de samenzang heen te gooien in plaats van de liedjes ermee te stutten. Dan had Animal Collective nu al een gooi naar de Plaat van het Jaar (welk jaar eigenlijk?) gedaan, nu is het ‘gewoon’ de vierde hele goede plaat van Animal Collective en misschien, op termijn, wel hun beste. Het is zeker hun toegankelijkste.