ABONNEE EN WIL JE VERDER LEZEN?
BEN JE NOG GEEN LID?
Dat hoor je terug in de gebruikte instrumenten op Migration. Een Indiase duimpiano in single Kerala, een harp en een hoorn op Break Apart en een (in New York residerend) Marokkaans orkest op Bambro Koyo Ganda, waarop een slepend houseritme de Noord-Afrikaanse zang ondersteunt. Wat dat betreft is Migration dus een echte wereldplaat. Net als op North Borders, Bonobo’s doorbraakalbum uit 2013, doorspekt Green zijn melancholieke downtempo elektronica met exotische geluiden en zang. Wel zijn de liedjes ditmaal beter en durft Green met zijn composities meer de breedte in te gaan. Neem het bijna acht minuten durende Outlier, dat begint als een Burial-achtige track die gaandeweg steeds meer vaart krijgt, waarna halverwege een stel arpeggio’s uit de lucht vallen en de dansvloer volstroomt. Vocale gastrollen zijn er deze keer van de Australische zanger Chet Faker, Hundred Waters-zangeres Nicole Miglis en Rhye-voorman Michael Milosh. Ook r&b-zangeres Brandy is te horen. Green samplede haar hitsingle Baby en gebruikt Brandy’s stem als percussief element in een rijk gearrangeerd en warm nummer. Dat is tegelijkertijd een beetje de valkuil van Greens muziek: het is allemaal zo knuffelig en lief. De ontberingen tussen de Libische en Italiaanse kust zijn op Migration mijlenver weg. Bonobo brengt bevredigend en stijlvol escapisme, maar nieuwe horizonten worden niet bereikt.