Laat er geen twijfel over bestaan wat voor muziek Pom Pom Squad maakt: pretty girl rock. En ze zeggen het met trots. Frontvrouw Mia Berrin – opgegroeid in New York, Michigan en Florida – zag in het all-American stereotype van de populaire cheerleader een beeld dat ze als Puerto Ricaans-Afro-Amerikaanse tiener nooit zou kunnen bereiken. Om haar emoties als eeuwige outsider een plaats te kunnen geven, richtte ze Pom Pom Squad op, waarin ze eindelijk van zich af kon bijten.
Pom Pom Squad heeft altijd openlijk geflirt met uitvergrote karikaturen uit de Amerikaanse samenleving, maar op Mirror Starts Moving Without Me keert Berrin in zichzelf. Een album bedoeld als dagboek, dat luistert als een soundtrack, begeleid door vet aangezette indierock en grunge. ‘All my life I’ve always been on the outside looking in’, verzucht ze in Everybody’s Moving On – om zich vervolgens in Villain te vereenzelvigen met haar innerlijke slechterik. Berrin is een frontvrouw voor wie je uiteindelijk wel móet juichen als een cheerleader. Mirror Starts Moving Without Me gebruikt duistere melodieën en motieven uit horrorfilms, en maakt er aanstekelijke anthems van, maar aan het einde van de rit verzoent Berrin zich met degene voor wie ze het hardst wegrent: zichzelf.
