Who Will Fall (Here Into My Arms). Sylvie Kreusch windt er geen doekjes om. In ieder geval geen exemplaren die niet ontworpen zijn door grote stylisten als Tom Eerehout. Haar muziek floreert al veelvuldig binnen de mode- en filmwereld. De op veel vlakken uiterst kunstzinnige Kreusch was altijd al bijzonder expressief, zelfs toen ze nog als frontvrouw van Soldier’s Heart of naast haar toenmalige vriend Maarten Devoldere (Balthazar) in Warhaus opereerde.

Haar eerste soloalbum ontstond na de breuk en bewijst dat liefde weliswaar – in veel gevallen toch – beperkt houdbaar is, maar desondanks rijkelijk kan vloeien. Montbray, genoemd naar het Normandische dorp waar delen van het album ontstonden, handelt ondanks een aantal schaduwkanten vooral over waardigheid, wilde uitspattingen en het herontdekken van levenslust. Ze zucht alsof ze het bed deelt met Serge Gainsbourg, vanonder in veel lagen, net niet te hoog opgestapelde elektronicapartijen als warme klanktapijten. Het is theatraal, mysterieus en vaak suggestief, maar een aantal songs zou zomaar hele mensenmassa’s moeten kunnen doen zwelgen, zoals ook haar mannelijke collega Max Colombie (Oscar And The Wolf) daar meester in is. Let It All Burn!