De onvolprezen Leslie Feist was altijd al van de school van ‘alleen muziek uitbrengen als je echt iets te zeggen hebt’. In de afgelopen 25 jaar kwam zij tot zegge en schrijve vijf volwaardige albums als soloartiest. Daarbij was de periode na haar vorige album Pleasure (2017) nog eens bovengemiddeld heftig: buiten de universele uitdagingen van de coronatijd werd ze moeder van een (geadopteerde) dochter, overleed haar vader en brak ze een tournee met Arcade Fire af vanwege controverses rondom voorman Win Butler.

Toch werd in de loop van 2021 tijdens een serie intieme concerten voor een klein publiek de basis voor een nieuwe langspeler gelegd. De aantrekkingskracht van Feists muziek is van oudsher gelegen in de combinatie van haar compositorisch talent en haar achtergrond als avontuurlijke indieartiest (en voormalig lid van Broken Social Scene). Op Multitudes ligt de nadruk onmiskenbaar op Feist de singer-songwriter. Dat is geenszins een diskwalificatie, want Jezus, wat is de Canadese hier in topvorm. Als Multitudes het niveau van sublieme albums als Let It Die en The Reminder net niet aantikt, is dat hooguit omdat iconische evergreens als Mushaboom en Limit To Your Love ontbreken. Daartegenover staan Forever Before en het huiveringwekkende Calling All The Gods, een paar van de fraaiste songs die Feist ooit aan het vinyl toevertrouwde. Bovendien is op een aantal tracks (In Lightning, Borrow Trouble) wel degelijk nog iets van de muzikale iconoclast te horen die óók in haar schuilgaat.