Als vanouds is daar ’s mans vermogen om bovenmodale popliedjes te schrijven, al wordt het op Mutineers geen moment zo te gek goed als vroeger met Babylon en Say Hello, Wave Goodbye. Dat zijn composities van Grays grootste succes, het zeven miljoen keer verkochte White Ladder uit 2000. Mutineers is een gevarieerd en aangenaam album met vlotte prinses-Irene-pop (Back In The World, tekst: ‘I’m naked like a tree, the only way to be’), rustig werk met Van Morrison-facetten (Gulls), een eels-light-achtige compositie (Beautiful Agony) en onder meer een poppy Echo & The Bunnymen-variant (Mutineers). Gray stelt alleen teleur in het nikserige Cake And Eat It: Van Morrison in een ongeïnspireerde westcoastbui. Af en toe verkeert de Engelsman in hogere sferen, zoals in Birds Of The High Arctic, met subtiel pianospel een van de grote troeven van een meer dan behoorlijk album. RENÉ MEGENS