Na de impact van Lekker Met De Meiden en Hou Je Bek En Bef Me was Troostprijs, het debuut van Merol, nogal een domper. De zangeres uit Dordrecht had een doorsnee electropopplaat gemaakt met slechts hier en daar de eigenzinnig- en spitsvondigheid die haar bekende singles sierden. In de begeleidende brief bij Naar De Haaien & Weer Terug legt Merol uit dat ze met Troostprijs een echte popplaat probeerde te maken, maar dat deze opvolger een echte Merol-plaat moest worden.

Dat is haar gelukt, want haar tweede album barst van de elementen die Merol tot Merol maken. Naar De Haaien & Weer Terug is zowel muzikaal als tekstueel grappig, openhartig en fantasievol. En waar de electroppopproductie van Troostprijs heel gewoontjes klonk, daar mocht het op dit tweede album lekker weird zijn. Zodoende begint en eindigt de met heliumgeluidjes versierde partytrack LESGOOOOO met een start- en stopsein in autotune en is de basis van het sprankelende Chocoladefontein een technobeat met Italodisco-synths.

De tekst van laatstgenoemd nummer bevat prachtige vondsten, zoals ‘Ik ging zo lekker vega / Kom jij weer met je vlees’ en het smachtende refrein, dat een beeld schetst dat zo ranzig is dat het wel geil moet zijn: ‘Dertig hete mannen met ontbloot bovenlijf / In een chocoladefontein.’ En dan zit er om het af te maken ook nog eens een Boyz II Men-achtige vocal interlude in het liedje, ingesproken door Sjakie van de Chocoladefontein.

Too much? Niet bij Merol, die het allemaal zingt alsof ze dit soort dingen dagelijks meemaakt. Naar De Haaien & Weer Terug is knotsgek en kleurrijk, maar ook goed gebalanceerd. EDM-bangers als Slettenperi en Supermarché worden perfect afgewisseld door gevoelige rustmomenten als Merel Met Een E, waarin Merol plots compleet naar binnen keert. En ook dát doet ze niet met beeldspraak of in universele bewoordingen, maar op de eigenzinnige Merol-manier die dit hele album zo uniek maakt.