Van het concert des levens kreeg zelfs Nick Cave geen program, al leek hij dat de afgelopen veertig jaar soms bijna af te dwingen bij God, de duivel of wie hij ook bij de horens vatte. Na zijn losgeslagen junkietijd – de jaren tachtig – stond zijn carrière grotendeels in het teken van controle en schijnbaar onuitputtelijke inspiratie. Die haalde hij uit de blues, mythische verhalen, religie, seks, liefde, leven en dood. Nick Cave had iets onaantastbaars, totdat zijn 15-jarige zoon Arthur in 2015 van een klif in Brighton viel en stierf.