Op Night Palace, het nieuwe album van Phil Elverums alter ego Mount Eerie, staat een zinnetje waaruit blijkt dat de zanger nu full circle is gekomen. Voordat Elverum in 2016 de liefde van zijn leven – kunstenaar Geneviève Castrée – verloor aan kanker en in diepe rouw het album A Crow Looked At Me opnam, liet het centrale thema van zijn muziek zich samenvatten als ‘de nietigheid van de mens ten opzichte van het leven’.

Dat thema bleef altijd aanwezig in de songs die Elverum de laatste jaren opnam, maar zijn inzichten voelden ten opzichte van vóór zijn verlies depressief en vlak. Er was geen grammetje acceptatie, alleen maar hopeloze, treurige overgave. In Huge Fire, de tweede song van dit tiende Mount Eerie-album, klinkt het anders. ‘And now I’ve lived long enough to know / That nothing’s stronger than the flow’, zingt Elverum, met een extra zanglijn eronder die benadrukt dat dit een sleutelzin op deze plaat is. De acceptatie die een lange tijd ontbrak is er nu weer. En er is weinig droevigs meer aan zijn ondergeschiktheid ten opzichte van de willekeurigheid van het leven. Er zit zelfs romantiek in. Elverum beweegt nu simpelweg weer mee met de flow van het leven.

Op Night Palace klinkt hij dan ook als een blad in de wind. Om tegemoet te komen aan het artistieke concept van Mount Eerie zingt hij nog steeds half-mompelend en zijn de teksten taakgericht en neutraal observerend. ‘I put the kid to bed’ en ‘Some affection is mercurial’. De grote verandering zit ‘m in de muzikale omlijsting. Na drie platen vol richtingloze akoestische gitaar valt Night Palace op door z’n vloeiende veelzijdigheid. Elverum schreeuwt, bedekt zijn stem met statische noise, hanteert verschillende soorten gitaren en gebruikt de wind als ambient en de regen als percussie. Broom Of Wind is zelfs een ‘echt’ liedje, compleet met drums, bas en pakkende gitaarlijntjes. Kortom, je hoeft zelf niet meer door een diep dal te gaan om de voorheen eenvormige rouwmuziek van Mount Eerie te kunnen waarderen. Wel zo fijn, aangezien deze plaat 26 nummers telt, met een gemiddelde speeltijd van zo’n vier minuten.