Als geen andere band is Thursday bang om twee keer dezelfde plaat te maken. Tien jaar geleden kwam Full Collapse uit, tot op de dag van vandaag het beste emocore-album ooit gemaakt. Maar de band uit New Brunswick staat nooit stil, simpelweg omdat je niet voor eeuwig die schreeuwende . . .

Het is even wennen, maar na een aantal luisterbeurten openbaart zich de ware schoonheid van deze bijna serene plaat. Fans zullen aanknopingspunten horen in Open Quotes en Turnpike Divides, terwijl de band bijna ongemerkt een breed scala aan stijlen in nummers als A Darker Forest en Magnets Caught In A Metal Heart de revue laat passeren. Flarden Radiohead, The Cure en Mogwai dwarrelen rond. Hoogtepunt is Empty Glass, gedragen door piano, waarop de wanhoop van zanger Geoff Rickly tot een ongekende climax komt. ‘I’m sitting here, with an empty glass / Waiting for the day to swallow me whole.’ Vroeger had ie het geschreeuwd, nu fluistert de zanger het bijna. Thursday is nog steeds relevant.